Kimono traditie

Eeuwenlang werd de kimono dagelijks gedragen door Japanners. Dit traditionele kledingstuk kenmerkt zich door zijn geometrische T-vorm en wordt gesloten met een obi, een brede band. Na de openstelling van Japan in 1854 kwam er een verandering in het traditionele gebruik van de kimono. In 1872 werd bij keizerlijk decreet bepaald dat bij officiële gelegenheden westerse kleding moest worden gedragen. Dit gold voor de hoogste klasse, maar ook in de grote steden zag men steeds meer westers geklede Japanners.

Kunstige mode

Ondanks de opkomst van westerse kleding bleef de kimono populair, vooral onder jonge vrouwen. Technologische vooruitgang leidde tot snellere en goedkopere productie van kimonostoffen. Tegelijkertijd werden nieuwe ontwerpen geïntroduceerd. Felle kleuren en abstracte vormen, geïnspireerd op Europese kunstenaars zoals Gustav Klimt, Pablo Picasso en Piet Mondriaan, werden toegepast in kimono’s die werden verkocht in warenhuizen. Actrices en beroemde geisha's droegen bij aan de popularisering van de moderne kimono.

Nationale trots

Terwijl dameskimono’s vaak patronen toonden geïnspireerd op westerse kunst, weerspiegelden veel kimono’s voor mannen en kinderen het groeiende patriottisme en enthousiasme voor technologische ontwikkelingen. Verhalen over Japanse expansiemissies en industrialisering bevorderden een groeiend nationalistisch sentiment. Dit werd uitgedragen via kimono’s met afbeeldingen van technologie, expansie en strijd.

Kom en laat je onderdompelen in de fascinerende wereld van de kimono, waar traditie en moderniteit samenkomen. Mis deze unieke tentoonstelling niet!

Catalogus en activiteiten

Bij deze tentoonstelling verschijnt een rijk geïllustreerde catalogus. Auteurs: Lydia Manavello, Kris Schiermeier en Roberta Orsi Landini.

Er is een veelzijdig activiteitenprogramma voor jong en oud dat een verdere verdieping biedt in ‘Kimono. Spiegel van moderniteit’. Voor kinderen van 6 t/m 12 jaar is er een gratis speurtocht.

Deze tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt door: het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, de gemeente Leiden, de Universiteit Leiden, de stichting Isaac Alfred Ailion Foundation, Takeda Nederland B.V., Leiden, Stad van Ontdekkingen en de Vrienden van Japanmuseum SieboldHuis.