Binnenstebuiten. Kimono’s van Mieke de Waal

De tentoonstelling bestaat uit vier thema’s: De mens als lijfelijk wezen; Ode aan de planten; Liefde voor landkaarten en waterwegen en Onmetelijke diepten. Elke object is drager van een verhaal. Bij de kimono ‘BinnensteBuiten’ staat bijvoorbeeld het menselijk lichaam centraal. Deze is opgebouwd uit zo’n vijftig verschillende delen beschilderd canvas en katoen. Elk stuk doek toont een deel van het lichaam dat onder de huid schuil gaat zoals organen, cellen en weefsels. 

Kimono 

De traditionele Japanse kimono vormt al jaren een inspiratiebron voor antropoloog en hedendaags kunstenaar Mieke de Waal (1956). Ze is gegrepen door de eenvoudige vorm en rijke symboliek van de kleuren en patronen op kimono’s. Door het gebruik van verschillende materialen en technieken maakt De Waal ruimtelijke kunstwerken die doen denken aan kimono’s. De kimono’s zoals zij deze driedimensionaal verbeeldt – met gespreide mouwen hangend aan een stok – roepen door hun vorm ook het beeld op van de mens. Haar werk is poëtisch, tactiel, schijnbaar kwetsbaar, kleurig, vaak sober van vorm en met een ‘huid’ waarop veel te beleven is. 

Philipp Franz von Siebold 

Dit jaar staat het Japanmuseum stil bij de 150e sterfdag van Philipp Franz von Siebold (1796-1866). Als arts was hij van 1823 tot 1829 gestationeerd op het handelseiland Deshima. Zijn taak bestond niet alleen uit het genezen van de zieken, maar hij moest ook zoveel mogelijk informatie vergaren over Japan. Tijdens zijn verblijf verzamelde Siebold talloze levende en gedroogde inheemse planten, dieren en andere naturalia. Hij onderhield er zelfs een botanische tuin. 

Bij het aanleggen van zijn collectie werd Siebold geholpen door patiënten en leerlingen, zo kwam hij zelfs in bezit van verboden Japanse landkaarten. Alle kimono’s in ‘Binnenstebuiten’ zijn door hun inspirerende afbeeldingen op hun eigen wijze verbonden met het leven van Siebold. 

Bij deze tentoonstelling worden verschillende activiteiten georganiseerd.